Historia
Od początku
Dawno, dawno temu...
Prawie stu letni Pałacyk w Łochocinie wybudowany został, jak podają źródła, w latach 1926-1928. Należał on wówczas do rodziny Aleksandrowiczów. Przodek Hipolita Aleksandrowicza – spadkobiercy majątku „Łochocin” -Tomasz Aleksandrowicz, pełnił funkcję szambelana na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, zaś syn jego Stanisław był szambelanem na dworze austriackim. Za zasługi otrzymał on w roku 1800 od Franciszka II, późniejszego cesarza Austrii, Tytuł Hrabiowski.
Wspomniany już Hipolit Aleksandrowicz w wyniku podziałów rodzinnych w 1922 staje się właścicielem majątku Łochocin. Wykształcony min. w Instytucie w Heidelbergu i Petersburgu wyznawca religii prawosławnej, otrzymuje zgodę od niemieckich okupantów w 1939 roku na pozostanie w majątku wraz z rodziną.
Wykorzystując swoje znajomości z Niemcami , pomaga dostarczać żywność do Włocławskiego getta. W swoim majątku udziela schronienia rodzinom żydowskim, wywłaszczonym rodzinom ziemiańskim i wysyła paczki wywiezionym do obozów koncentracyjnych. Okres powstania warszawskiego spędza w Warszawie. Jesienią powraca do Łochocina.
Historia
C.d.
Po wejściu w życie dekretu o reformie rolnej, Hipolit Aleksandrowicz opuszcza wraz z rodziną Łochocin. W dniu 6 marca 1945 roku, podczas pobytu na plebanii w Nieszawie, aresztowany jest przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa z Aleksandrowa Kujawskiego. Na dworcu kolejowym w Nieszawie zostaje bestialsko pobity i okradziony ze wszystkich kosztowności, które udaje mu się zabrać z majątku. Na skutek tych obrażeń dnia 7 marca 1945 roku umiera.
(P. Gałkowski „Genealogia Ziemiaństwa Ziemi Dobrzyńskiej XIX-XX wieku”, Rypin 1997).
Dalsze losy
Po wojnie
Pałacyk zaś przeszedł w ręce ówczesnych władz, a majątek zamienił się w POM (Państwowy Ośrodek Maszyn Rolniczych). Dokwaterowane do Pałacyku rodziny mieszkały w nim przez długie lata, ten zaś z roku na rok tracił swój urok, z siedziby ziemiańskiej popadając wolno w ruinę. W tym czasie bywał w nim podobno młody wówczas Lech Wałęsa, który pochodzi z pobliskiego Popowa, a swoje pierwsze doświadczenie zawodowe nabywał w warsztatach POM-u jako elektryk maszyn i urządzeń rolniczych.
Wieść gminna niesie, iż w latach 60-tych w Pałacyku funkcjonował Publiczny Ośrodek Zdrowia dla potrzeb społeczeństwa z Łochocina i okolic. Po latach świetności POM-u przyszedł czas na wyprzedaż majątku i tak Pałacyk dostał się w ręce prywatnego właściciela. Przez kolejne lata przechodził w posiadanie różnych właścicieli, sukcesywnie też poprawiał się jego stan techniczny.
Współcześnie
Kultywowanie tradycji lokalnej
Aktualny właściciel otwiera podwoje tego uroczego, przepełnionego historią obiektu , aby w jego wnętrzu i otoczeniu wszyscy goście mogli choć na chwilę oderwać się od codzienności, poczuć smak elegancji, spędzić miłe chwile podczas spotkań firmowych i uroczystości rodzinnych z profesjonalną obsługą, która zatroszczy się o Państwa kulinarne i estetyczne gusta.
Dzisiejsza nazwa Pałacyku w Łochocinie nawiązuje do Herbu rodziny obecnego właściciela.